Şiir
Ne kadar "şiir" olduklarını bilmediğim mısralar
-
Kötü Havalar
Bu havada gözyaşı çabuk kururGölgeler uzar, günler uzarSesim duyulmaz, kör olabilirim.Kelimeler anlaşılmaz,Mısraları hatırlayamam.Eve gitmek isterimEvdeysem çıkmak isterim herhangi bir yere.Yorgun olmamAma uyuyamam da gecesinde.Ürperirim, dudaklarım titrer konuşurkenAğlarım ve gece öyle biter.
-
Değirmenler
Değirmenler yakınımızda şimdiGörecek çok şey var.Yüzleri bana dönük ayçiçekleri,Güneşe aralık vermeyen yeşil ağaçlar,Sonraki baharı bekleyen kuru toprak.Yaşayacak çok şey varBurası büyüdüğüm yerSeni tanıdığım yerSeni kaybettiğim yer. Değirmenler çok uzakta şimdiGörülecek bir şey kalmadı.Başları aşağıda ayçiçekleri,Ağaçların arasında elektrik telleri,Artık bahar yok biliyor topraklar.
-
Yalnız Olmak
Yalnız olmanın keyfini sürüyorum;Yalnız ağlamanın,Yalnız mahvolmanın,Yalnız uyumanın. Bağırdığında kimsenin cevap vermemesi bir başka.Üzerime dökülen çayın lekesiyle oturmak,Hesap sormuyor olmak,Sana hesap sorulmuyor olması.Çirkin sesinle şarkı mırıldanmak.Tek başına kalabalık gülmek. Gözlerin açık hayal etmek;Bir yerlerde mutlu bir hayatın olduğunu düşünmek,Onu yaşayabilecekken burada böyle durgun oturmak.Yarısı dökülmüş çayını içmek.Kendine küfür etmek.Hayatından geçmiş herkese küfür etmek.Seni sen olduğun için sevmemek. Yalnız olmak harikaYalnız oturmak öylece.Soru sorabilmek,Kimsenin cevabını duymamak.Mısraların arasında boynu bükük oturmakSırtın dönük cama, üstünü örtmeden üşümek.Yalnız olmak harika.
-
Babam
Babamın yağmurluğunu giymişti adamBabamın çantasından taşıyordu kahverengi.Bir süredir görmediğim ayakkabılarıTrenden inmek için kapıya yaklaşmış.Beresini çıkarmış,Saçları babamınkinden beyaz değil
-
On Dakika
On dakika vardıKaldırım taşlarını sayabilir,Bulutsuz gökyüzüne bakabilirdim.Merdiveni seke seke inerek trene yetişebilir,Romandan bir bölüm bitirebilirdim.Oradan seninle konuşmaya gidebilirdimPeki, ben on dakika ne yaptım? Oysaki ben ağlıyordum on dakikaSebepsiz tavana baktıktan sonraTreni kaçırdığımı hatırlayarak.Sonrasında boynum aşağıdaSeni de göremedim.Roman bıraktığın masadaKaldırımı saymıyorum bile.
-
Bebeğim
Ben garip bir bebekmişimAlışılagelmişin dışında bir bebekBoyum bir bebeğe göre uzunKilom görüntüme göre fazla.Saçlarım vardı daha doğmadanKuzguni siyah, dimdik ve kaskatı.O zamandan belli boş inadım.Kirpiklerim batıyor bazen gözlerimeŞimdi irileşmiş burnumHer bebeğinki gibi iki delikten ibaret.İsimsiz, yalnızca bir bebeğim. Not: Şiir annemin beni anlatışıyla yazıldı. Babam ismime karar verene kadar bir süre Bebek Avcı olarak seslenmiş bana. Belki de sizi güzel bulan tek kişi annenizdir.
-
Keşke Olmaz Artık
Peki, dudakların kanıyor mu hâlâ?Boğazımda acı tadın kaldı kaldı çünküBenimse bileklerim ağrıyor hâlâKalbini daha ne kadar tutabilirim avuçlarımda? Keşke bir köpek kadar anlayışlı olsaydın.Acabalar olacakları değiştirmeyecekVe biliyorum, yanlış yapıyorumBelki zaten kanamasını istiyorum;Ellerimin, gözlerimin, dudaklarının. Kaç can aldım?Kaç canını aldım senin?Şimdi pis düşüncelerle odamdayımKirli bir odaAma bir hücre aynı zamandaArtık olmaz, keşke olmaz artık.
-
Bir Damla Yetti
Bir güle dokundumKokusundan sonra bile,Dikenin hissi hâlâ parmaklarımdaKüçük bir acı,Beni mutlu ettiHâlâ güle dokunmamın anlamı ne? Bir damla yetti amaTüm şehri ıslatmaya.Acıttı kaldırımıTopuk sesleri dolacak artıkOdama giren ışıkla.
