Candan Avcı.

Tekir kedi blog sayfam için başta harika bir isim gibi geldi. Çünkü kelime bile içimi ısıtıyordu. Blog ismine karar verirken başta kendi adımı kullanmak da istemedim. Neden bilmiyorum göz önünde olmak istemedim. Belki sonra dedim. Dostluk kurduğum isimsiz kediyi hatırlatacak kelimelerle başlamak istedim. Patisini, sıcaklığını yanımda düşleyerek yazdım ilk blog yazılarını. Kahverengi bir tekir kedi vardı eskiden dükkânda. Küçük misafirlerin gelmesini engellerdi. Staja alışmak için erken başladığım Haziran’da sürekli bir köşeye toparlanıp uyuyan bir kediyle karşılaştım. Acıktığında ona dört dilim salam veriliyordu. Bir köşesi bile olmayan kedi sürekli eller altında mıncıklanıyordu. Sonra bana da dilim salamlardan aldırdılar ve sen besle dediler. Başta dört sonra beş hatta bazen paketin tamamını vermeye…

Bugün benim doğum günüm, anneler günü, Çiftçiler Günü ve aynı zamanda seçim günü. Bugün ilk oy kullanışım değildi. Ama uzun aradan sonra ilkmiş kadar heyecanlandım. Uzun süre evde oturunca, alışverişi bile evden çıkmadan telefondan yapınca biranda kalabalık insana gerginlik verebiliyor. Seçim günü yaratılan ciddiyet ayrı, kalabalık ve annemle benim uykulu sersemliğimiz durumu deneysel bir hale getirdi. Bu heyecan benim doğum günüm için geçerli değil. Basık tavanlı bu okul küçükken nasılda kocaman geliyordu. Eskiden sürekli yanından derse yetişmek için koşarak geçtiğim gövdesindeki şekli ayı kafasını andıran ağaç bile olduğu yerdeydi. O zamandan ne çok şey değişti. Her seçim günü aklıma geliyor iyi ve kötü anılar, zamanın ne çok geçtiği. Oysa insan…